به گزارش عددآنلاین ، وقتی درباره اقتصاددانان بزرگ جهان صحبت می‌کنیم، شاید اولین تصاویری که به ذهن خطور کند، نمودارها، نظریه‌ها و کتاب‌های پرمحتوا باشد. اما کمتر کسی فکر می‌کند این مغزهای متفکر در زمان استراحت و دور از مباحث پیچیده اقتصاد، چه خوراکی‌هایی را ترجیح می‌دهند. این گزارش، پنجره‌ای است به دنیای خوراکی‌های موردعلاقه بزرگ‌ترین اقتصاددان‌های تاریخ و امروز.
جان مینارد کینز و عشق به نان و پنیر
جان مینارد کینز، پدر اقتصاد کلان مدرن، نه‌تنها با نظریه‌هایش اقتصاد جهانی را متحول کرد، بلکه در انتخاب غذا نیز سلیقه‌ای ساده داشت. او عاشق نان، پنیر و خوراکی‌های سنتی انگلیسی بود. گفته می‌شود که کینز در کنار نوشیدن چای عصرانه، گاهی تکه‌ای پنیر چدار محلی را بر نان قهوه‌ای ترجیح می‌داد. این عادت ساده شاید نشان‌دهنده گرایش او به سنت‌های قدیمی و نگاهی واقع‌گرایانه به زندگی باشد.
میلتون فریدمن و کباب‌های آمریکایی
میلتون فریدمن، نماینده مکتب شیکاگو و از برجسته‌ترین مدافعان بازار آزاد، علاقه خاصی به غذاهای کبابی آمریکایی داشت. او اغلب در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها، درباره غذاهای ساده و لذت‌بخش صحبت می‌کرد. یکی از دوستان نزدیک او در خاطراتش می‌گوید: «میلتون عاشق همبرگر خانگی و استیک کبابی بود و معمولاً خودش برای مهمانانش این غذاها را آماده می‌کرد.»
آدام اسمیت و گوشت دودی
آدام اسمیت، نویسنده کتاب معروف ثروت ملل و بنیان‌گذار اقتصاد کلاسیک، بیشتر وقتش را در تفکر و نوشتن می‌گذراند، اما وقتی صحبت از غذا می‌شد، به وعده‌های سنتی اسکاتلندی علاقه نشان می‌داد. گوشت دودی، بخش جدایی‌ناپذیر از رژیم غذایی او بود. گفته می‌شود اسمیت هنگام نوشتن مهم‌ترین آثارش، با تکه‌های گوشت خوش‌طعم، خود را سرپا نگه می‌داشت.
پل کروگمن و عشق به غذای مکزیکی
پل کروگمن، برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2008، عاشق غذاهای تند و خوش‌طعم مکزیکی است. او بارها در مصاحبه‌های خود از علاقه‌اش به تاکو و فاهیتا صحبت کرده است. کروگمن بر این باور است که غذاهای پرادویه، ذهن را تحریک می‌کنند و به تفکر خلاقانه کمک می‌کنند؛ شاید همین عادت غذایی یکی از دلایل دیدگاه‌های منحصربه‌فرد او در اقتصاد باشد.
آملیا فلچر و شیرینی‌های فرانسوی
آملیا فلچر، یکی از اقتصاددان‌های برجسته معاصر، که به دلیل تحقیقاتش در زمینه سیاست‌های رقابتی شهرت دارد، طرفدار پر و پا قرص شیرینی‌های فرانسوی است. ماکارون‌های رنگارنگ و کرواسان‌های کره‌ای، انتخاب اول او برای عصرانه‌ای لذت‌بخش است. این انتخاب، هم ذائقه خاص او و هم علاقه‌اش به هنرهای ظریف را نشان می‌دهد.
ژوزف استیگلیتز و غذاهای ایتالیایی
ژوزف استیگلیتز، برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2001، عاشق پاستا و غذاهای مدیترانه‌ای است. او اغلب در سفرهای کاری‌اش، برای کشف بهترین رستوران‌های ایتالیایی وقت می‌گذارد و می‌گوید غذاهای مدیترانه‌ای، سلامت و لذت را در کنار هم به ارمغان می‌آورند.
آمارتیاسن و طعم‌های بومی هند
آمارتیاسن، اقتصاددان برجسته هندی و برنده نوبل، عاشق غذاهای سنتی هندی است. او در مصاحبه‌ای اشاره کرده که از غذاهای محلی بنگال مانند ماهی کاری و دال عدس لذت می‌برد. این علاقه به غذاهای بومی، ارتباط نزدیکی با ریشه‌های فرهنگی و فکری او دارد که در آثارش نیز مشهود است.
اقتصاد غذا در زندگی اقتصاددانان
انتخاب غذاهای موردعلاقه اقتصاددان‌ها، گاهی با فلسفه و دیدگاه‌های اقتصادی آنها همخوانی دارد. برای مثال، علاقه اسمیت به گوشت دودی ساده، بازتابی از باورهای او درباره تولید ثروت از منابع محلی و فرهنگ مصرف است. در مقابل، علاقه کروگمن به غذاهای پرادویه نشان‌دهنده روحیه ماجراجویانه اوست.
اینکه چه غذایی می‌خوریم، فقط نشان‌دهنده ذائقه ما نیست؛ بلکه می‌تواند به افکار، شخصیت و حتی نظریه‌های اقتصادی ما نیز سرایت کند. شاید دفعه بعدی که در حال تماشای سخنرانی اقتصاددانی هستید، از خود بپرسید: «او چه غذایی دوست دارد؟»
