از لِگو تا پلی‌استیشن؛ چگونه اسباب‌بازی‌ها اقتصاد جهان را می‌چرخانند
به گزارش عددآنلاین ، صدای موزیک شاد از اتاق کودکان می‌آید، عروسک‌های بارِْبی در کنار ماشین‌های کنترلی صف کشیده‌اند و قطعات رنگارنگ لِگو، در گوشه و کنار اتاق پراکنده شده‌اند. این تصویری آشنا برای والدین سراسر جهان است، اما در پس این تصویر ساده و کودکانه، یکی از پیچیده‌ترین و سودآورترین صنایع جهان نهفته است. صنعت اسباب‌بازی در سال ۲۰۲۳ با گردش مالی ۱۰۳.۸ میلیارد دلار، به یکی از غول‌های اقتصادی جهان تبدیل شده است.
لِگو، این شرکت دانمارکی با قدمتی ۹۰ ساله، به تنهایی سالانه ۸.۵ میلیارد دلار درآمد دارد؛ رقمی که از تولید ناخالص داخلی برخی کشورها بیشتر است. جالب است بدانید که ارزش هر گرم پلاستیک لِگو از طلای خالص بیشتر است. این شرکت سالانه بیش از ۶۰ میلیارد قطعه تولید می‌کند؛ یعنی به ازای هر انسان روی کره زمین، تقریباً ۸۰ قطعه لِگو.
متل، غول دیگر این صنعت و خالق عروسک‌های افسانه‌ای باربی، در سال ۲۰۲۳ تنها از فروش محصولات باربی، درآمدی معادل ۱.۷ میلیارد دلار داشته است. فیلم «باربی» در سال ۲۰۲۳ نه تنها رکوردهای گیشه را شکست، بلکه فروش محصولات جانبی باربی را ۴۰ درصد افزایش داد. این نشان می‌دهد که چگونه صنعت اسباب‌بازی با صنایع سرگرمی و رسانه در هم تنیده شده است.
نینتندو، شرکتی که زمانی تولیدکننده کارت‌های بازی بود، امروز با ارزش بازار ۵۰ میلیارد دلاری، به یکی از بزرگترین شرکت‌های سرگرمی جهان تبدیل شده است. کنسول نینتندو سوییچ تا به امروز بیش از ۱۲۵ میلیون دستگاه فروش داشته است. این یعنی از هر ۶۰ نفر در جهان، یک نفر یک نینتندو سوییچ دارد.
اما داستان اقتصاد اسباب‌بازی فقط به غول‌های بزرگ ختم نمی‌شود. هر ساله بیش از ۱۰۰،۰۰۰ اسباب‌بازی جدید به بازار عرضه می‌شود که ۸۰ درصد آنها در چین تولید می‌شوند. شهر شنژن چین، که زمانی یک روستای ماهیگیری بود، امروز به پایتخت تولید اسباب‌بازی جهان تبدیل شده است. این شهر به تنهایی ۷۰ درصد اسباب‌بازی‌های جهان را تولید می‌کند.
نکته جالب‌تر اینکه صنعت اسباب‌بازی تقریباً ضد رکود است. حتی در بحران اقتصادی ۲۰۰۸، فروش اسباب‌بازی تنها ۵ درصد کاهش یافت، در حالی که اکثر صنایع با کاهش ۳۰ تا ۴۰ درصدی مواجه شدند. والدین حاضرند از بسیاری چیزها بگذرند، اما خرید اسباب‌بازی برای فرزندانشان را متوقف نکنند.
در سال‌های اخیر، اسباب‌بازی‌های آموزشی رشد چشمگیری داشته‌اند. این بخش که شامل ربات‌های آموزشی، کیت‌های علمی و بازی‌های برنامه‌نویسی می‌شود، سالانه ۱۵ درصد رشد می‌کند. شرکت‌هایی مانند اوسمو و لیتل‌بیتس با ترکیب فناوری و آموزش، بازار جدیدی ایجاد کرده‌اند که ارزش آن تا سال ۲۰۲۵ به ۱۲ میلیارد دلار خواهد رسید.
روند دیگری که در این صنعت مشاهده می‌شود، توجه به محیط زیست است. لِگو متعهد شده تا سال ۲۰۳۰ تمام قطعات خود را از مواد بازیافتی تولید کند. هَزبرو، تولیدکننده مشهور بازی مونوپولی و ماشین‌های اسباب‌بازی، برنامه‌ای برای حذف تمام بسته‌بندی‌های پلاستیکی تا سال ۲۰۲۵ دارد.
جالب است بدانید که متوسط هر خانواده آمریکایی سالانه ۳۷۱ دلار صرف خرید اسباب‌بازی می‌کند. این رقم در ژاپن به ۵۰۰ دلار و در کشورهای اسکاندیناوی به ۶۵۰ دلار می‌رسد. بازار اسباب‌بازی چین با رشد سالانه ۱۸ درصد، سریع‌ترین رشد را در جهان دارد و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ از آمریکا پیشی بگیرد.
اما آینده این صنعت به کجا می‌رود؟ کارشناسان معتقدند که ترکیب واقعیت افزوده، هوش مصنوعی و اسباب‌بازی‌های سنتی، آینده این صنعت را شکل خواهد داد. تصور کنید عروسکی که می‌تواند با کودک شما صحبت کند و یاد بگیرد، یا بلوک‌های لِگویی که در دنیای واقعی و مجازی همزمان ساخته می‌شوند.
این صنعت عظیم که با رویاها و خنده‌های کودکانه آغاز می‌شود، امروز به یکی از پیشران‌های اقتصاد جهانی تبدیل شده است. شاید بتوان گفت اسباب‌بازی‌ها تنها محصولاتی هستند که مشتریانشان هرگز بزرگ نمی‌شوند؛ فقط سنشان بالا می‌رود
