ملک میرمهدی ، در دهه گذشته، اقتصاد جهانی با چالش‌ها و تغییرات زیادی روبرو بوده است. بحران مالی جهانی 2008، پاندمی COVID-19، و تغییرات در سیاست‌های اقتصادی کشورهای مختلف، تأثیرات عمده‌ای بر رشد اقتصادی کشورها گذاشته است. کشورهای گروه 20 (G20)، که شامل بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان از جمله ایالات متحده، چین، هند، آلمان، و برزیل است، در این دوران نقش محوری در شکل‌گیری روندهای اقتصادی جهانی ایفا کرده‌اند. این مقاله به بررسی نرخ رشد اقتصادی کشورهای G20 در دهه گذشته و مقایسه عملکرد این کشورهای قدرتمند اقتصادی می‌پردازد.
در ابتدای دهه 2010، بسیاری از کشورهای G20 همچنان در حال بازیابی از بحران مالی 2008 بودند. این بحران به‌شدت بر اقتصادهای پیشرفته تأثیر گذاشت، به‌ویژه در کشورهای اروپایی مانند اسپانیا و یونان که با رکود اقتصادی و بحران بدهی روبرو شدند. ایالات متحده آمریکا نیز در این دوران با مشکلات اقتصادی بزرگی مواجه بود، اما به تدریج با سیاست‌های انبساطی پولی و اصلاحات اقتصادی توانست رشد اقتصادی خود را احیا کند.
چین به‌عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان در دهه گذشته همچنان روند رشد قوی خود را حفظ کرد. این کشور در حالی که با چالش‌هایی مانند رکود اقتصادی داخلی و کاهش تقاضا برای صادرات روبرو بود، با سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در زیرساخت‌ها و بخش‌های مختلف، به رشد خود ادامه داد. چین در طول این دهه میانگین نرخ رشد سالانه‌ای حدود 6 درصد داشت، اگرچه در سال‌های اخیر این نرخ کاهش یافته است.
هند، دیگر عضو مهم G20، با رشد اقتصادی سریع‌تری نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر در دهه گذشته پیش رفت. متوسط نرخ رشد اقتصادی هند در این دوران حدود 7 درصد بود که عمدتاً به دلیل افزایش تولید داخلی، توسعه بخش خدمات، و اصلاحات اقتصادی صورت گرفت. با این حال، بحران کرونا و ناتوانی در مدیریت تأثیرات آن، رشد این کشور را با مشکلاتی مواجه کرد.
آلمان، به‌عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا، در این دهه با ثبات اقتصادی و رشد قابل توجهی روبرو بود، اگرچه با چالش‌هایی مانند کاهش رشد جمعیت و مشکلات مالی در کشورهای همسایه مواجه بود. آلمان که به‌عنوان یک اقتصاد صادرات‌محور شناخته می‌شود، توانست با تکیه بر تولید صنعتی و صادرات به کشورهای در حال توسعه، رشد نسبی خود را حفظ کند. این کشور در طول این دهه رشد متوسطی بین 1 تا 2 درصد را تجربه کرد.
در حالی که کشورهای توسعه‌یافته در گروه G20 مانند ایالات متحده، آلمان و ژاپن در این دهه شاهد رشد اقتصادی نسبی بودند، کشورهای در حال توسعه مانند برزیل و آفریقای جنوبی با چالش‌های جدی مواجه بودند. برزیل، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای آمریکای لاتین، با مشکلات سیاسی و اقتصادی داخلی، کاهش قیمت کالاهای صادراتی، و فساد اقتصادی روبرو بود که منجر به رکود اقتصادی عمیق شد. در همین حال، آفریقای جنوبی نیز با مشکلات اقتصادی ساختاری و عدم رشد صنعتی کافی، رشد اقتصادی کمتری نسبت به دیگر کشورهای گروه G20 داشت.
در مقایسه، کشورهایی مانند کانادا، استرالیا و مکزیک نیز عملکرد متوسطی در این دهه داشتند. این کشورها با تکیه بر منابع طبیعی خود و همچنین بازارهای جدید برای صادرات کالا، توانستند رشد اقتصادی مناسبی را تجربه کنند. اما بحران‌های جهانی مانند پاندمی COVID-19 تأثیرات منفی بر اقتصاد این کشورها گذاشت و رشد اقتصادی آن‌ها را تحت تأثیر قرار داد.
در نهایت، مهم‌ترین نکته در بررسی نرخ رشد اقتصادی کشورهای G20 در دهه گذشته این است که عملکرد اقتصادی این کشورها به‌شدت تحت تأثیر تغییرات جهانی، بحران‌های اقتصادی و بحران‌های بهداشتی قرار داشته است. در حالی که برخی کشورها توانستند از این بحران‌ها به‌طور مؤثر عبور کنند و رشد قابل توجهی داشته باشند، برخی دیگر نتواستند از این چالش‌ها به‌طور مؤثر بهره‌برداری کنند و با رکود اقتصادی روبرو شدند.
