به گزارش عددآنلاین ، زندگی در شهرهای بزرگی مانند نیویورک، توکیو و لندن، جذابیت‌های خاص خود را دارد؛ از مراکز خرید و رستوران‌های لوکس گرفته تا فرصت‌های شغلی و فرهنگی متنوع. با این حال، این شهرها به‌دلیل هزینه‌های سرسام‌آور مسکن، خوراک، حمل و نقل و تفریحات، در دسته گران‌ترین شهرهای دنیا قرار می‌گیرند. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا این هزینه‌ها ارزش زندگی در این شهرهای مطرح و پرطرفدار را دارند یا نه؟
هزینه‌های مسکن: آیا پرداخت این مبالغ سنگین منطقی است؟
بالاترین بخش هزینه‌های زندگی در این شهرها، معمولاً به مسکن اختصاص دارد. طبق آخرین گزارش‌های سال 2024، نیویورک همچنان یکی از گران‌ترین بازارهای مسکن جهان است. متوسط اجاره‌بهای یک آپارتمان یک‌خوابه در مرکز نیویورک حدود ۳٬۶۰۰ دلار در ماه است، و این مبلغ برای یک آپارتمان مشابه در لندن حدود ۳٬۰۰۰ دلار و در توکیو نزدیک به ۱٬۸۰۰ دلار برآورد می‌شود. به‌علاوه، هزینه خرید مسکن در این شهرها حتی از این هم بیشتر است. در نیویورک، قیمت هر متر مربع برای یک آپارتمان معمولی در مرکز شهر به‌طور متوسط به ۱۸٬۰۰۰ دلار می‌رسد، که این عدد در لندن ۱۵٬۰۰۰ دلار و در توکیو نزدیک به ۹٬۵۰۰ دلار است.
بر اساس گزارش شرکت املاک Zillow، هزینه‌ی خرید یک آپارتمان ۷۰ متری در نیویورک به‌طور متوسط حدود ۱٬۵ میلیون دلار است، در حالی که همین آپارتمان در لندن به قیمت ۱٬۳ میلیون دلار و در توکیو به ۹۰۰ هزار دلار عرضه می‌شود. در نتیجه، تنها افراد با درآمدهای بسیار بالا می‌توانند از مزایای داشتن ملک در این شهرها برخوردار شوند و بسیاری از افراد، به‌ویژه جوانان و مهاجران، ناچارند به آپارتمان‌های کوچک‌تر در مناطق کم‌دسترستری نقل مکان کنند.
خوراک و غذا: هزینه‌های بالای خورد و خوراک
خوراک و مواد غذایی در نیویورک، توکیو و لندن نیز به‌طور قابل توجهی گران‌تر از میانگین جهانی است. به عنوان مثال، یک وعده غذایی در یک رستوران معمولی نیویورک حدود ۲۵ دلار هزینه دارد، در حالی که این رقم در لندن به ۲۲ دلار و در توکیو به ۱۸ دلار می‌رسد. به همین ترتیب، یک وعده غذا در یک رستوران لوکس نیویورک می‌تواند از ۱۰۰ دلار بیشتر باشد.
با توجه به داده‌های ارائه‌شده از سوی Numbeo، میانگین هزینه‌ی ماهانه خرید مواد غذایی برای یک خانواده چهارنفره در نیویورک حدود ۷۵۰ دلار است، در حالی که همین هزینه در لندن ۶۵۰ دلار و در توکیو حدود ۵۵۰ دلار می‌باشد. از این رو، افرادی که زندگی در این شهرها را انتخاب می‌کنند، باید آمادگی مالی برای پرداخت هزینه‌های بالا برای کالاهای اساسی و غذایی نیز داشته باشند.
هزینه‌های حمل و نقل: پرهزینه و پرازدحام
شهرهای بزرگ به‌خاطر سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی کارآمدشان شناخته می‌شوند، اما در این شهرها این خدمت به هیچ‌وجه ارزان نیست. برای مثال، هزینه‌ی بلیت ماهانه‌ی مترو در نیویورک حدود ۱۳۰ دلار، در لندن ۱۹۰ دلار و در توکیو ۱۰۰ دلار است. حمل و نقل عمومی در این شهرها، به‌ویژه در ساعات شلوغ، شلوغ و پرازدحام است و برخی مسافران ناچارند روزانه در مسیرهای طولانی‌مدت و در شرایط شلوغ سفر کنند.
در مقایسه، استفاده از خودرو نیز هزینه‌های خود را دارد؛ برای مثال، قیمت بنزین در نیویورک به ازای هر لیتر حدود ۱٫۲ دلار است، در حالی که این قیمت در لندن ۱٫۷ دلار و در توکیو ۱٫۵ دلار برآورد می‌شود. همچنین، هزینه‌های پارکینگ در این شهرها نیز بسیار بالاست و در نیویورک ممکن است به ازای هر ساعت حدود ۲۰ دلار هزینه داشته باشد.
درآمد و فرصت‌های شغلی: درآمد بالا، هزینه‌های بالاتر
شهرهایی چون نیویورک، لندن و توکیو به‌دلیل فرصت‌های شغلی گسترده و درآمدهای بالاتر شهرت دارند. متوسط درآمد سالانه در نیویورک حدود ۸۵٬۰۰۰ دلار است، که این میزان در لندن ۷۰٬۰۰۰ دلار و در توکیو حدود ۵۷٬۰۰۰ دلار برآورد می‌شود. این ارقام به‌ظاهر بالا هستند، اما وقتی در کنار هزینه‌های بالای زندگی قرار می‌گیرند، بسیاری از ساکنان این شهرها توانایی پس‌انداز چندانی ندارند.
به‌ویژه در حوزه‌هایی مانند بانکداری، فناوری و مشاوره در نیویورک، دستمزدها بسیار بالاتر از میانگین هستند و شرکت‌های بزرگ مانند گوگل، مورگان استنلی و گلدمن ساکس فرصت‌های شغلی بسیار خوبی ارائه می‌دهند. در لندن نیز، با وجود شرکت‌های بزرگ مالی و بیمه‌ای همچون HSBC و Barclays، فرصت‌های کاری فراوانی برای نیروهای متخصص در حوزه مالی وجود دارد.
هزینه‌های تفریح و فرهنگ: هزینه‌های فرهنگی و تفریحی بالا
یکی از جذابیت‌های زندگی در نیویورک، توکیو و لندن، امکانات فرهنگی، هنری و تفریحی بی‌شماری است که در این شهرها وجود دارد. با این حال، حضور در این مراکز و استفاده از این امکانات، هزینه‌های بالایی دارد. به عنوان مثال، قیمت بلیت تئاتر برادوی در نیویورک از ۱۰۰ دلار شروع می‌شود و در برخی موارد به چند صد دلار نیز می‌رسد. همچنین، هزینه‌ی بلیت سینما در نیویورک حدود ۱۶ دلار، در لندن ۱۴ دلار و در توکیو ۱۸ دلار است.
برخی از فعالیت‌های تفریحی لوکس و ورزشی نیز هزینه‌های خاص خود را دارند. به‌عنوان مثال، عضویت در یک باشگاه ورزشی لوکس در لندن حدود ۲۰۰ دلار در ماه هزینه دارد، در حالی که هزینه‌های باشگاه‌های مشابه در نیویورک ممکن است از این هم بیشتر باشد.
آموزش و سلامت: هزینه‌های سنگین خدمات اجتماعی
بخش بزرگی از هزینه‌های زندگی در شهرهای گران دنیا به خدماتی مانند آموزش و سلامت اختصاص دارد. نیویورک، لندن و توکیو، هر سه دارای سیستم‌های درمانی و بیمارستان‌های مجهز هستند، اما این خدمات در بسیاری از موارد بسیار گران‌اند. در نیویورک، هزینه‌ی یک ویزیت پزشکی حدود ۲۰۰ دلار است، در حالی که همین خدمات در لندن ممکن است ۱۵۰ دلار هزینه داشته باشد. به همین ترتیب، در توکیو نیز هزینه‌های درمانی نسبتاً بالاست، اگرچه سیستم بیمه درمانی این کشور بخشی از این هزینه‌ها را پوشش می‌دهد.
آموزش: مدارس و دانشگاه‌های گران‌قیمت
زندگی در این شهرها به معنای دسترسی به بهترین دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی جهان است. اما این امکانات رایگان نیستند. هزینه تحصیل در دانشگاه‌های مطرح نیویورک مانند دانشگاه نیویورک (NYU) و کلمبیا سالانه از ۵۰٬۰۰۰ دلار شروع می‌شود. در لندن نیز دانشگاه‌هایی چون UCL و امپریال کالج هزینه‌های سنگینی دارند و شهریه‌ی سالانه آن‌ها حدود ۴۰٬۰۰۰ دلار است. در توکیو، دانشگاه‌هایی مانند دانشگاه توکیو و دانشگاه کیئو نیز از دانشجویان بین‌المللی شهریه‌های بالایی دریافت می‌کنند، که این امر باعث شده است تنها قشر مرفه قادر به استفاده از این خدمات باشند.
